نقش کاربری اراضی در پایداری اقتصادی شهر نمونه: منطقه یک شهرداری تهران

چکیده اهمیت کاربری اراضی شهری تا بدان جاست که برخی محققان، برنامه ریزی برای کاربری اراضی شهری را هسته اصلی برنامه ریزی شهری می دانند. دید سنتی به کاربری اراضی امروزه در کشورهای پیشرفته منسوخ شده و دیدگاه توسعه پایدار در طرح های ساختاری راهبردی جایگزین آن شده است. اتلاف سرمایه های اقتصادی و ناپایداری های موجود اقتصادی در شهرها ضرورت دست یابی به پایداری اقتصادی در شهر را بیش از پیش نمایان می سازد. با توجه به مراحل مختلف این پژوهش، از روش های مختلف کتابخانه ای، جمع آوری اطلاعات وضع موجود از طریق مراجعه به سازمان ها و ادارات مختلف، روش ها و فنون نرم افزاری بخصوص نرم افزارهای spss، excel، arcgis، و auto cad بهره گیری شده است. روش کسب داده در این مطالعه به صورت کتابخانه ای می باشد. آمار واطلاعات مورد نیاز در این مطالعه نیز از سازمان های مربوط اخذ شد است. روش تحقیق در این پژوهش اکتشافی – تحلیلی می باشد. با عنایت به بررسی تعدادی از نظریه های مرتبط با موضوع پژوهش حاضر در نهایت، دیدگاه های منتخب و مورد استفاده در این تحقیق دیدگاه های: کارکرد گرایی (تسهیل کارکردهای شهری و بهره گیری اقتصادی از زمین)، نظریه نقش اقتصادی زمین و دیدگاه توسعه پایدار (نگرش جامع و اعتلای کیفیت زندگی شهری) بود که با توجه موضوع تحقیق حاضر و دیدگاه های منتخب از هر دیدگاه اصولی انتخاب شد و در ادامه با توجه به معیارهای کاربری اراضی این اصول در جهت دست یابی به پایداری اقتصادی در شهر تفسیر شد. در این پژوهش پنج معیار "سازگاری"،"کارآیی"،"مطلوبیت"،"آسایش"و"سلامتی" از معیارهای کاربری اراضی در نظر گرفته شد. هریک از این معیارها به زیر معیارهایی تقسیم شدند و وضعیت هریک در منطقه یک شهرداری تهران با توجه به اصول دیدگاه های منتخب بررسی و تحلیل شدند. نتیجه بررسی های انجام گرفته مشخص نمود که غالب معیارهای کاربری اراضی در ناپایداری اقتصادی منطقه یک به ترتیب اولویت معیارهای آسایش، کارآیی، سازگاری، سلامتی و مطلوبیت تأثیر گذار بوده اند. واژگان کلیدی: کاربری اراضی شهری، معیارهای کاربری اراضی، پایداری اقتصادی شهر، منطقه یک شهرداری تهران.